On yildir evlilermis.. Ama gerdek gecelerinden baslayarak, adam hep karanlikta sevismek konusunda israr etmis.. Kadincagiz yillar yili kac kez sabahlara kadar yalvarmis, bir kerecik olsun, isiklari yakip sevismek icin ama adam hep inatla 

"Hayir" demis.. "Kesinlikle olmaz. Ille de karanlikta sevisecegiz.." 

O gece kadincagiz gene isiklari yakmak icin yalvaracak gibi olmus, ama hemen vazgecmis. Kocasi on yil sonra insafa gelecek degil ya.. 

Vazgecmis ama sadece yalvarmaktan. Kafasina koymus, bu kez cunku.. 

Tam sevismenin en heyecanli ani, en doruk noktasinda elini kaydirip, 

yatagin bas ucundaki gece lambasinin dugmesine dokunuvermis.. Birde ne 

gorsun. Kocasinin beline, o yapay aletlerden biri bagli degil mi?.. 

"Bunu bana nasil yaparsin" diye haykirmis.. 

"Bunca yildir, bu isi sahte bir aletle yaptigini bana soylemedin bile.. 

Hemen acikla bana her seyi.. Hemen.." 

Adam cok ama cok sogukkanli yanit vermis.. 

"Tamam, tamam.. Her seyi izah edecegim sana.. Ama once sen bana su 3 cocugumuzu izah et, bakalim!.."